- züyüldəmək
- 1.f. dan. Sürüşmək. Lotu dinməz-söyləməz minbərdən züyüldüyüb düşür yerə. C. M.. <Dərviş:> Ruqiyyə ilan kimi iki qolumun arasından züyüldəyib çıxdı. A. D..2.f. Züyültü səsi çıxarmaq, ağlamaq, inləmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.